Prokura

PROKURA ( Art. 1091 kodeksu cywilnego)-pełnomocnictwo udzielonym przez przedsiębiorcę podlegającemu obowiązkowi wpisu do rejestru przedsiębiorców.
Jest to pełnomocnictwo handlowe- jest przedstawicielstwem, było regulowane w kodeksie handlowym z 1934, gdy wszedł ksh, uchylono kh oprócz firmy i prokury. W 2003 wprowadzono je do działu 6 ksh.
Zasada: obejmuje umocowanie do czynności sądowych i pozasądowych, jakie są związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa. Nie może być ograniczone ze skutkiem względem osób trzecich, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.
Wyjątki
a) ( Art. 1093 ): pełnomocnictwo szczególne wymagane gdy:
- zbycie przedsiębiorstwa,
- dokonanie czynności prawnej, na podstawie której następuje oddanie przedsiębiorstwa do czasowego korzystania,
- zbycie i obciążanie nieruchomości
b) Art. 1095 -( PROKURA ODDZIAŁOWA )można ją ograniczyć do zakresu spraw wpisanych do rejestru oddziału przedsiębiorców.

Prokura wygasa wskutek:

wykreślenia przedsiębiorcy z rejestru
ogłoszenia upadłości
otwarcia likwidacji
przekształcenia przedsiębiorcy

§3 – prokura wygasa wraz ze śmiercią prokurenta

§4 – śmierć przedsiębiorcy / utrata przez niego zdolności do czynn. pr. nie powoduje wygaśnięcia prokury

art. 109⁹ – obowiązki prokurenta

Prokurent składa własnoręczny podpis zgodnie ze znajdującymi się w aktach rejestrowych wzorem podpisu, wraz z dopiskiem wskazującym na prokurę, chyba że z treści dokumentu wynika, że działa jako prokurent.

art. 109⁶ – zakaz przeniesienia

prokura nie może być przeniesiona przez samego prokurenta
prokurent może ustanowić pełnomocnika do poszczególnej czynności lub pewnego rodzaju czynności – umocowanie nie może być większe niż to które posiada prokurent

Cechy prokury - Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 8 marca 2017 r.

Z istoty prokury wynika, że jest to pełnomocnictwo udzielane przez przedsiębiorcę, określane także mianem przedstawicielstwa handlowego, które obejmuje umocowanie do czynności sądowych i pozasądowych, jakie są związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, nie można jej co do zasady ograniczyć wobec osób trzecich, a czynności prawne wymagające pełnomocnictwa szczególnego są wymienione w ustawie (art. 1091 i art. 1093 k.c.). Osoba podpisująca umowę poręczenia była więc uprawniona do dokonania tej czynności za powoda. Nawet jednak, gdyby W. S. nie był prokurentem, to podważanie ważności czynności prawnej na etapie postępowania kasacyjnego byłoby nieskuteczne, wobec nie kwestionowania jego umocowania przez stronę umowy w chwili jej zawierania, a następnie wykonywania, jak również podważania tej umowy w nowszym czasie co do treści, a nie co do ważności zawarcia. Podważanie tej ważności ze wskazanej przyczyny na etapie postępowania kasacyjnego jest nieskuteczne, a w rozpoznawanej sprawie ponadto niezasadne. Tak więc art. 58 § 1 w związku z art. 38 i art. 95 § 2 k.c. nie został naruszony i w tym zakresie skarga kasacyjna nie może zostać uwzględniona.

II CSK 263/08 - Postanowienie Sądu Najwyższego

1. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością - jest przedsiębiorcą w rozumieniu art. 1167 k.p.c. albowiem pojęcie to, podobnie jak treść art. 4791 § 1 k.p.c., obejmuje m.in. podmioty, o których mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, do których należą także spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. 2. W ramach prokury samoistnej prokurent jest umocowany do zawarcia w imieniu przedsiębiorcy umowy (z ograniczeniem przewidzianym w art. 1093 k.c.), a w konsekwencji jego pełnomocnictwo, zgodnie z art. 1167 k.p.c., obejmuje również uprawnienie do zawarcia umowy zawierającej zapis na Sąd polubowny w zakresie sporów wynikających z tej umowy. 3. Wadliwe przeprowadzenie dowodu z przesłuchania stron na okoliczność zgodnego zamiaru stron przy zawieraniu umowy poprzez przesłuchanie jednej tylko strony nie może być kwestionowane w ramach zarzutu naruszenia prawa materialnego - art. 65 k.c., lecz powinno być kwestionowane poprzez podniesienie odpowiedniego zarzutu naruszenia prawa procesowego dotyczącego sposobu przeprowadzania dowodu z przesłuchania stron. 4. Wykładnia oświadczenia woli służy jedynie uściśleniu użytych pojęć, nie zaś uzupełnieniu dostrzeżonych po złożeniu oświadczenia woli braków, czy zmianie sensu użytych określeń i zwrotów. Granicę wykładni oświadczeń woli wyznacza m.in. treść art. 77 § 1 k.c.